Nederlands 1: waar om mooi te zijn - Roxanne Wellens

Voor mijn cultuurportfolio las ik Te waar om mooi te zijn van Roxanne Wellens. Ik vond het een fantastisch boek. Het begon wat vaag maar naarmate het boek vorderde vielen alle puzzelstukjes op zijn plaats. Het was herkenbaar, ontroerend maar zeker niet zeemzoet. De rauwe waarheid werd zeker niet geschuwd. De gevoelens van Minthe werden door de brieven heel goed weergeven, zonder dat er doekjes om werden gewonden. Buiten de brieven van Minthe was het taalgebruik heel minimalistisch maar daardoor werd het boek net mooier. De dingen werden gewoon beschreven zoals ze zijn, geen poespas, geen versiering. In de brieven van Minthe werd het allemaal iets zweviger maar je kon wel perfect begrijpen hoe ze zich voelde. De verwijzing naar literatuur van onder andere Walden was ook een leuke toevoeging en het heeft me warm gemaakt om enkele van deze boeken eens te lezen in de toekomst, terwijl ik deze boeken anders in het boekenrek zou hebben laten staan omdat ik ze te oud vind. Het enige minpunt aan dit boek vond ik het karakter van Anna, ik snapte niet goed wat haar rol was in het hele verhaal. Ze zorgde er natuurlijk wel voor dat Othello aan Minthe's lievelingsboeken geraakte en dat hij uiteindelijk Minthe's laatste brief las maar voor de rest vond ik dit karakter een beetje overbodig. Ik heb tijdens het lezen van het boek heel de tijd het gevoel gehad dat er naar iets werd toegewerkt maar dit einde (dat ik uiteraard niet ga verklappen) had ik niet verwacht. Ik wist dat Rowan een grote rol speelde in het verhaal maar hoe groot zijn rol precies was werd pas op het einde duidelijk. Ik schrok er enorm van dat de schrijfster van het boek maar één jaar ouder is dan ik. Ik probeer zelf ook soms wel eens iets te schrijven maar ik zou nooit zo een verhaal op zo een manier kunnen brengen. Ik ben alvast grote fan!