Nederlands 4: Boek uit leeslijst: Duivelskruid - Marita De Sterck

 

Over Marita De Sterck had ik al veel positieve dingen gehoord. Mijn broer moest voor het vak Nederlands 'De Hondeneters' lezen, en hij vond dit een goed boek. Mijn broer is normaal iemand die echt niet graag leest, dus dit is wel opmerkelijk. Helaas kon hij het boek niet lang houden, waardoor ik niet de kans heb gekregen om het te lezen. Daardoor was ik enorm blij dat ik een boek van De Sterck op de leeslijst zag staan. Daarom heb ik dan ook voor dit boek gekozen. 

Eerst wist ik niet goed wat ik moest verwachten van het boek, waardoor ik er niet zo goed durfde aan te beginnen. Ik droom vaak over wat ik 's avonds gelezen heb, dus ik was bang dat ik over dit verhaal nachtmerries ging krijgen. Op een namiddag ben ik dan toch begonnen aan het boek, en quasi niet meer kunnen stoppen. Het boek is spannend, maar niet echt expliciet griezelig. Hoewel er ook griezelige elementen aan bod komen, vond ik het verhaal wel mooi. 

Het boek draait vooral rond de kracht van de natuur. Dit vind ik een mooi thema. Ik vond het heel interessant om alle namen van de planten te lezen. Ook kon ik me levendig inbeelden hoe de hei eruit ziet waarop Tanne en later Yara altijd rondliepen. Hoewel het einde van het boek aan het begin al een beetje verklapt werd, deed dit niets af aan de spanning die zich opbouwt tijdens het verhaal. Ook de vele flashbacks dragen bij aan de kwaliteit van het verhaal. Langzaamaan kom je als lezer te weten wat er in het verleden gebeurd is. De afwisseling tussen heden en verleden zorgt ervoor dat het verhaal niet saai wordt. 

Ik zou het boek zeker aanraden aan andere mensen. Het boek is ook niet zo dik, dus ook ideaal voor mensen die niet graag lezen. Het is een mooi verhaal waarin alle vragen die je doorheen het lezen stelt, beantwoord worden. Het is met andere woorden een duivels goed boek ;).