Cultuurportfolio Murielle De Cock

Uit het vaktijdschrift Fons (Fris Onderwijs Nederlands) heb ik een artikel gekozen waarin tips worden uitgelegd in verband met het aanzetten tot lezen. In de opleiding hebben we al vaak geleerd dat leesvaardigheid heel wat positieve effecten heeft.  In het artikel worden er verschillende tips gegeven zoals bijvoorbeeld lezen zichtbaar maken. Dit gebeurde op mijn stageschool heel vaak. Elke maand hebben zij daar een andere display waarop verschillende boeken liggen uit een bepaald thema bv. Kunnen zijn wie je bent (De Warmste Week), Halloween, enzovoort. Het heeft zeker positieve effecten als de leerlingen veel boeken zien liggen. Zij kunnen ook een boek lenen uit deze display. Dit maakt het lenen van boeken heel laagdrempelig.  Ook voorlezen wordt aangehaald als tip. Dit vind ik ook zeker een meerwaarde, ook in het secundair onderwijs. Ik had vroeger een leerkracht in het 5de middelbaar die zijn les regelmatig begon met een gedicht of met een verhaal waardoor de aandacht van d...

De verfilming van het schrijfdebuut van auteur Lize Spit is in volle gang. 'Het Smelt' leest als een trein en sleept je helemaal mee in het verhaal. Ik heb het boek heel graag gelezen en ik vond het enorm spannend. Daarom was ik ook heel blij dat er plannen waren om het boek te verfilmen. Dat de film geregisseerd wordt door één van mijn lievelingsactrice, Veerle Baetens, is ook zeker een fijn pluspunt.  'Het Smelt' gaat over Eva, die na enkele jaren terugkeert naar het kleine dorpje waar ze is opgegroeid. In dit dorpje heeft zij haar jeugd beleefd, samen met Laurens en Pim. Laurens is de zoon van een slager, en die slagerij komt ook veelvuldig in het boek aan bod. Daarom moest Veerle Baetens dus op zoek naar een slagerij waarin zij bepaalde scènes konden opnemen. Na een tijdje zoeken, kwamen de makers van de film uit bij een slagerij in Poperinge, die te koop stond. Hier konden ze dus zonder zonder gestoord te worden filmen. De slagerij moet voor het eerste deel van de ...

Ik heb gekozen voor een nieuwsartikel waarin wordt verteld dat Jan Jambon zijn excuses aanbiedt naar aanleiding van zijn uitspraken na het Overlegcomité in verband met de vroegere sluiting van het basisonderwijs. Jambon had gezegd dat de vroegere sluiting niet erg was, want dat er in die week toch enkel maar verhaaltjes werden voorgelezen en kerstfeestjes werden gedaan. Veel onderwijzend personeel voelde zich door deze uitspraak aangevallen, daarom heeft Jambon zijn excuses aangeboden en zijn uitspraken genuanceerd.  Zelf vond ik deze uitspraken ook echt niet oké. Dit vind ik zo spijtig aan het lerarenberoep, iedereen kijkt er op neer. Iedereen heeft wel een mening over het leraar zijn, terwijl je er niets van weet zolang je er zelf geen bent. Dit zorgt er soms zelfs voor dat ik helemaal geen leerkracht wil worden. Leraar zijn wordt bestempeld als lui, gemakkelijk, veel verlof, enzovoort. Vele mensen vinden leraren de mensen van het schone leven, terwijl de realiteit vaak anders bl...

  De woorden van het jaar zijn weer gekozen. In Vlaanderen werd het woord 'knaldrang' verkozen. 'Knaldrang is de drang om te feesten (na de sluiting door de Corona-epidemie) In Nederland werd 'prikspijt' tot woord van het jaar verkozen. 'Prikspijt' is de spijt die je hebt wanneer je je hebt laten vaccineren of niet en hier spijt van hebt. De betekenis hangt af van de context.  Ik vind het zeker leuk dat er in Vlaanderen een positief woord verkozen is als woord van het jaar. Dat het woord iets met Corona te maken ging hebben, was haast onvermijdelijk, hoewel de tweede kanshebber 'tegelwippen' was. 'Tegelwippen' is het wegdoen van tegels om er groen te plaatsen. Ik ben blij dat het dit woord niet geworden is, want ik had nog nooit van dit woord gehoord.  Ik vind 'knaldrang' een zeer goede keuze. Het is iets wat veel jongeren ervaren, denk ik. Veel jongeren hebben het tijdens de lockdown echt gemist om uit te gaan. Ze hebben er in de zom...

  Celien Bellekens - Challenge Day                                                  Jana Vermeiren - Lees! het Boekenfestival in Antwerpen Levi Van Deun - Fase 3 S1 toneelstuk 'U bent mijn moeder"

Op 29 november woonde ik in de bib van Westerlo een lezing van Bart Moeyaert bij. Tijdens deze lezing vertelde meneer Moeyaert over zijn leven en hoe hij uiteindelijk schrijver geworden is. Hij licht ook enkele van zijn boeken kort toe.  Hij begint zijn verhaal met enkele anekdotes uit zijn jeugd. Deze verhalen ondersteunt hij met foto's van zijn ouders en broers. Leuk weetje: Moeyaert is de jongste van zeven zonen, waardoor koning Boudewijn zijn peter is. Op school was Moeyaert niet echt een modelstudent. Hij begon wel al vroeg met verhalen schrijven. Eerst hield hij een dagboek bij over zijn alledaagse leven. Dit dagboek werd al snel saai voor hem, waardoor hij verzonnen elementen ging toevoegen. Zo begon hij uiteindelijk te schrijven aan zijn eerste boek 'Duet met valse noten'.  Daarna vertelde hij hoe zijn schrijverscarrière zich langzaamaan ontwikkelde. Moeyaert heeft een boeiende verstelstem die echt je meesleept in zijn verhaal. Ik vond zijn verhalen echt heel boeien...

 Voor het cultuurportfolio mochten we zelf ook een boek kiezen. Ik koos voor het boek 'De Volksjury' van Silke Vandenbroeck en Laura Scheerlinck. Silke en Laura zijn de makers van de podcast die ook 'De Volksjury' heet.  In deze truecrimepodcast bespreken zij allerlei moordzaken uit alle mogelijke delen van de wereld. De moorden worden uitgelegd aan de hand van gegevens en interessante weetjes die Laura en Silke in boeken en op internet vinden. Zij vertellen niet louter de feiten, maar geven ook hun mening. Hun podcasts zijn een echte aanrader om te luisteren tijdens het studeren, het autorijden of gewoon 's avonds in de zetel.  Het boek vertelt over de moorden die in de podcasts aan bod komen, maar gaat ook dieper in op allerlei vragen. Deze vragen worden dan door experts beantwoord. Verschillende professoren en experten (bv. Jef Vermassen, Peter R. De Vries, en anderen) beantwoorden de vragen op een behapbare manier. De vragen gaan van "Hoe plan je de perfect...

 In de herfstvakantie ging ik samen met Levi, Cédric en Amber naar Het Gevolg, een cultuurcentrum in Turnhout. Daar gingen we kijken naar een monoloog van Sien Eggers. De monoloog gaat over iemand die zijn moeder gaat opzoeken in een verzorgingstehuis. De moeder lijdt aan dementie en gaat steeds meer en meer achteruit. De moeder is zo ongelukkig dat ze een aantal keer uitdrukkelijk aangeeft dat ze dood wil. De dochter heeft zichtbaar moeite met de toestand van haar moeder, maar ze kan er ook niks aan veranderen.  Ik had grote verwachtingen van het toneelstuk omdat ik fan ben van Sien Eggers. Ik heb haar wel voornamelijk in komische rollen gezien, dus ik was benieuwd hoe het ging zijn als ze een serieuze rol op zich nam. Sien speelde zowel de moeder als de dochter. Hiervoor had ze geen grote kostuumveranderingen of dergelijke nodig, ze beeldde het onderscheid perfect uit door haar houding en haar stem. Sien kon zowel de frustratie van de dochter, als de kwetsbaarheid van de moe...

  Dit boek kwam ik tegen in de bibliotheek. Ik ben doorgaans fan van de boeken van John Green, dus de recensie op de cover van dit boek sprak me wel aan. Ik kan over de inhoud van dit boek niet te veel verklappen, want het is een boek met vele plottwists. Het boek gaat over een jongen, Michele, die door een vreselijk ongeval blind is geworden. Ondanks zijn blindheid maakt hij toch nog vele avonturen mee. Zo ontmoet hij op de trein naar school het meisje van zijn dromen, Nina. Na enige tijd van stilzwijgend naast elkaar zitten, raken ze in gesprek. Ze worden verliefd, maar hun liefde is veel gecompliceerder dan het op het eerste gezicht lijkt. Bepaalde dingen in hun verleden zorgen ervoor dat ze niet samen kunnen zijn. Nina laat bij de tattooshop van Flo een tattoo zetten. Tijdens deze tattoosessie vertelt ze haar verhaal aan Flo. Flo heeft nog een grote rol later in het verhaal.  De schrijfstijl van Galiano vind ik heel mooi. Hij beschrijft bijvoorbeeld mensen die hoogsensitie...

 Op mijn stageschool maken de leerkrachten Nederlands telkens boekentafels over verschillende onderwerpen. Dit deden ze onder andere voor Halloween en voor De Warmste Week. Het thema van De Warmste Week dit jaar is 'kunnen zijn wie je bent'. Ik koos een boek van de tafel rond De Warmste Week om te lezen voor mijn cultuurportfolio. Dit boek past perfect in het thema 'kunnen zijn wie je bent'.  'Dit is best wel een episch verhaal' gaat over een jongen, Nate, die volop op zoek is naar zichzelf. Hij heeft al in zijn hoofd wat hij later wil worden, namelijk scriptschrijver, maar hij heeft nog geen idee van wie hij wil worden. Hij wordt verliefd op zijn beste vriendin, en begint een relatie met haar, maar zij maakt het uit met hem omdat ze verliefd is op een meisje. Dit breekt Nate's hart maar Florence, het meisje wie zijn hart heeft gebroken, wil wel nog vrienden blijven. Dit probeert hij tegen beter weten in.  Opeens verschijnt er een oude bekende van Nate, zijn...

In dit opiniestuk pleit Dominiek Sandra (hoogleraar Psycholinguïstiek en Algemene en Nederlandse Taalkunde aan de Uantwerpen) voor de afschaffing van de dt-regels. Hij wil deze afschaffen omdat ze ons remmen in ons (creatief) schrijven en ze eigenlijk ingaan tegen de logica van ons brein. Hij wil de lat zeker niet lager leggen in het onderwijs, maar hij vindt dat de dt-regel onnodig fouten uitlokt. Ik ben het hier niet mee eens. Ik zou graag de dt-regels behouden, vooral omdat het altijd al zo geweest is. Deze moeten volgens mij nog altijd aangeleerd worden op school. Je kan deze regels nu afschaffen, maar ik denk dat het nog altijd onprofessioneel gaat tonen als je een dt-fout schrijft in een officiële e-mail en dergelijke. De dt-regel is zeker niet makkelijk, ik merk zelf hoe snel ik ergens een foutje maak, maar ik vind het wel belangrijk om dit te behouden. Ik ben er wel mee akkoord dat bij bepaalde taken, milder moet verbeterd worden in verband met dt-fouten. Bijvoorbeeld bij creat...

  Na een onderzoek van het Vlaams expertisecentrum Alcohol en andere drugs (VAD), gaven zij het advies om minder aandacht te besteden aan drugpreventie op school. Minister van Welzijn en Gezondheid Wouter Beke, is het hier niet mee eens. Het expertisecentrum geeft als reden dat jongeren eerder nieuwsgierig gaan worden naar illegale drugs door deze lessen. Lessen rond alcohol vinden ze wel belangrijk omdat dit deel uitmaakt van ons dagelijks leven. Het VAD raadt aan om zeker pas met drugspreventie te beginnen wanneer de leerlingen een bepaalde leeftijd hebben bereikt waarop ze vaker in contact komen met drugs.   Volgens het expertisecentrum kan je beter aan individuele begeleiding doen van leerlingen met een mogelijk (drugs)probleem dan aan preventieve educatie. Minister Beke is het hier niet mee eens en ik eigenlijk ook niet. Beke vindt dat jongeren al vroeg bewust gemaakt moeten worden van de gevaren van (illegale) drugs. Ik ben het hier volledig mee eens. Het argument v...

Tijdens de coronacrisis installeerden kappers, winkels en scholen massaal een CO2-meter. Deze meter toont aan wanneer er veel CO2 in de lucht hangt en er dus verlucht moet worden. De meesten hebben dit nu geïnstalleerd om het coronavirus tegen te gaan.  Een school in Turnhout heeft in 2019 al de eerste CO2-meter geïnstalleerd in de klaslokalen. Dit deden ze omdat ze ontdekt hadden dat de concentratie van de leerlingen samenhing met het zuurstofgehalte in de klas. Hoe meer zuurstof, hoe alerter de leerlingen zijn.  Daardoor controleren zij zeer regelmatig het CO2-gehalte in de klaslokalen. Als het CO2-gehalte te hoog is, moet er een raam of een deur opengezet worden. Dit zou ervoor zorgen dat de leerlingen alerter worden en niet meer indommelen tijdens de les.  Ik vind dit een zeer goed initiatief, want ik merk zelf ook dat ik soms indommel tijdens een les in een warm klaslokaal. Dit heeft vaak niets te maken met een slechte nachtrust. Ik neem dit zeker ook mee naar mijn e...

  Ik heb voor het artikel in verband met taalverwerving bij OKAN-leerlingen tijdens de coronacrisis gekozen, omdat ik zelf een ex-OKAN-leerling begeleid. In het artikel beschrijft Nele Desmaele hoe zij het afstandsonderwijs bij OKAN-leerlingen ervaren en beleefd heeft het voorbije jaar.  Nele beschrijft dat ze eerst een gepast medium heeft moeten vinden om met de leerlingen te communiceren. Het beste medium bleek eerst Facebook. Dit is een medium dat ik normaal gezien niet zou gebruiken in het onderwijs, maar nood breekt wet. De leerlingen kregen via Facebook allerlei opdrachten toegestuurd, die ze moesten maken. Deze opdrachten hadden heel vaak met taal te maken. Een probleem waar zij ook snel op botste, was dat de meeste leerlingen enkel een gsm hadden om opdrachten op te maken, dus dat niet elke opdracht hier even geschikt voor was.  Na de paasvakantie kwamen de leerkrachten met een OKAN-blog. Dit werkte iets beter voor de leerlingen. Ook koppelde de leerkrachten er ee...

  https://celienbellekens.wixsite.com/mijnsite-1/post/ze-gaan-er-met-je-neus-vandoor https://cultuurportfoliolevivandeun.blogspot.com/2021/04/fase-2-s2-mediaknipsel-1-moet-de-dt.html?showComment=1622718979164#c6838115664153294740 https://sarahhaelbrecht14.wixsite.com/website/post/literatuur-1-duivelskruid-marita-de-sterck

Ik heb voor het toneelstuk 'De nachtwandelaars' van Hetpaleis gekozen omdat de korte inhoud me wel aansprak. In dit verhaal begraven drie zussen hun overleden vader. Daarna krijgen ze via een cassetterecorder de opdracht van hun vader om op nachtwandeling te gaan. Ze krijgen ook elk een soort houten rugzak mee, waarin allerlei voorwerpen zitten. Aan de hand van deze voorwerpen ontdekken de zussen dingen over hun verleden en dat van hun ouders.  Het verhaal is goed opgebouwd en wordt prachtig vertolkt door de drie actrices. Er wordt ook veel gespeeld met het scherm achter de actrices, waar het publiek mee kan volgen waar de zusjes zich ongeveer bevinden. De actrices stappen eigenlijk bijna constant op een grote loopband, waardoor het echt lijkt dat ze in de omgeving wandelen die achter hen getoond wordt. De rugzakken zijn ook zeer mooi gemaakt. Het zijn een soort van houten kisten met verschillende schuiven en luikjes. De meeste cadeaus die de meisjes krijgen, hebben wel echt ee...

  Toen ik zag dat er op de leeslijst ook een gedichtenbundel stond, was ik eerst sceptisch. Ik vind gedichtenbundels leuk, maar niet om helemaal uit te lezen. Wanneer ik een gedichtenbundel lees, doe ik vaak 's avonds een willekeurige pagina open en lees ik het gedicht op die pagina. Vaak lees ik dan ook niet alle gedichten in de bundel. Op de achterzijde van het boek las ik dat het iets tussen een gedicht en een verhaal is, wat me wel aansprak.  Het boek begint met een mooi gedicht waarvan de titel ook is afgeleid. Dit is eigenlijk één van de weinige gedichten in het boek die in de standaardvorm staan. Uit dit gedicht en uit de titel van het boek kan je eigenlijk niet afleiden wat het thema van het boek is. Dit thema ga ik ook nog even geheim houden, want het is leuker als je dit tijdens het lezen ontdekt.  Het boek is zeer creatief geschreven, en er wordt volop gespeeld met de lay-out. De dichter vertelt niet enkel een verhaal met letters en woorden, maar ook met de lay...

  Over Marita De Sterck had ik al veel positieve dingen gehoord. Mijn broer moest voor het vak Nederlands 'De Hondeneters' lezen, en hij vond dit een goed boek. Mijn broer is normaal iemand die echt niet graag leest, dus dit is wel opmerkelijk. Helaas kon hij het boek niet lang houden, waardoor ik niet de kans heb gekregen om het te lezen. Daardoor was ik enorm blij dat ik een boek van De Sterck op de leeslijst zag staan. Daarom heb ik dan ook voor dit boek gekozen.  Eerst wist ik niet goed wat ik moest verwachten van het boek, waardoor ik er niet zo goed durfde aan te beginnen. Ik droom vaak over wat ik 's avonds gelezen heb, dus ik was bang dat ik over dit verhaal nachtmerries ging krijgen. Op een namiddag ben ik dan toch begonnen aan het boek, en quasi niet meer kunnen stoppen. Het boek is spannend, maar niet echt expliciet griezelig. Hoewel er ook griezelige elementen aan bod komen, vond ik het verhaal wel mooi.  Het boek draait vooral rond de kracht van de natuur. Di...

  De titel 'Een klein leven' zag ik meermaals voorbij komen op boekenblogs, Instagram, enzovoort, als een boek dat echt je leven verandert. Vol verwachting begon ik het boek dan ook te lezen. Helaas kon het boek niet aan mijn verwachtingen voldoen.  'Een klein leven' gaat over het leven van vier vrienden. Hoewel de personages allemaal vaak aan bod komen in het verhaal, draait het verhaal vooral rond het tragische leven van Jude. Hij heeft tijdens zijn jeugd allerlei vreselijke dingen meegemaakt die hem blijven kwellen tijdens zijn volwassen leven. Zijn vrienden proberen hem telkens tevergeefs uit dit diepe dal te redden. Het boek telt 752 pagina's, dus het was een hele klus om het boek te lezen. Het boek las niet vlot, dus ik heb er echt lang over gedaan. Het verhaal kwam traag op gang met de beschrijving van meestal dagdagelijkse activiteiten. Daarna wordt er stilletjes aan meer duidelijk over de problemen waarmee de personages, en vooral Jude, mee worstelen. De fl...